دان قهوه مکزیک با ابعاد نسبتا بزرگ نسبت به باقی دانه های قهوه، برای ترکیب (Blend) های درشت مناسب است. این دان قاره آمریکا با اسیدیته بالا و متعادل با تازه ترین برشتگی روز (رست) در بسته بندی های 250 گرمی 500 گرمی و 1 کیلو گرمی در اختیار شما قرار می گیرد.

• رایحه (Aroma): دان مکزیک همراه با رایحه های لطیف لیمو شیرین، شکلات شیری است
• طعم (Flavor): طعم آن همواره اسیدیته شیرین به شکل عسل و گل میباشد
• مناسب ترکیب های دان درشت برای کافه، رستوران و هتل
• مناسب برای مصارف خانگی و دم آوری و اسپرسو

در مزارع کوهستانی و کوچک که عمدتا صاحبین بومی هستند، جواهری به نام قهوه مکزیک رشد می کنه . وقتی مردم در مورد قهوه های معروف صحبت می کنند قهوه مکزیک با وجود پتانسیل هایی که دارد مثل نوع متفاوت دان، تاثیرات اجتماعی و زیست محیطی، و میراث غنی که در تولید قهوه دارد، اغلب کنار گذاشته می شود. که البته صادرات کم آن که چیزی حدود 3 درصد هست هم بی تاثیر نیست.

داستان پیدایش قهوه در مکزیک:

قهوه برای اولین بار دراواخر دهه 1700 میلادی در مکزیک شناخته شد ، در مزارعی که متعلق به اروپایی ها با کارگران مکزیکی بود کشت میشد، و این خودش یک انقلاب در اوایل قرن بیستم در راندمان وضعیت دولت، چه اقتصادی و چه فرهنگی، بود. امروزه قهوه در 16 ایالت مکزیک با مساحتی حدود 711 هزار هکتار در جنوب مکزیک پرورش داده میشه و طبق اخرین آمار 515 هزار تولید کننده قهوه در سراسر مکزیک وجود دارند که 85% اونا بومی مکزیک هستن! جالبه بدونید مکزیک یکی از بزرگترین صادرکنندگان قهوه با گواهی ارگانیک در جهان است.

مناطق مهم رویش قهوه در مکزیک:

  چیاپاس (Chiapas): ایالت چیاپاس دارای هوای گرمسیری است و همین باعث میشه که نوع قهوه چیاپاس طعم سبک، لطیف و اسیدیته غنی و تندی با بادی سبک تر داشته بشه . وراکروز (Veracruz): ایالت وراکروز در سمت خلیج رشته کوه های مرکزی مکزیک قرار داره که به دلیل اینکه قهوه در مناطق پست تر و کم ارتفاع تر رشد میکنه زیاد قابل توجه نیستن. با این حال، منطقه کوهستانی مجاور، Altura Coatepec قهوه مورد احترام تری تولید می کنه که به نام شهر Coatepec نامگذاری شده است و به دلیل طعم آجیلی، بدن سبک و درخشندگی با رنگ های شکلاتی متمایز است.   اواکساکا (Oaxaca): اما اواکساکا قهوه نام دار تری است که در دامنه های جنوبی کوه های اواکساکا رشد میکند. و به دلیل اسیدیته سبکی که داره مشهور است.   ماراگوجیپه (Maragogipe): اما یکی از خاص ترین دان هایی که میخوایم امروز به اون اشاره کنیم ماراگوجیپه است. دان ماراگوجیپه نام خودش رو از شهر ماراگوجیپه در باهیا (برزیل) گرفته. جایی که بخاطر ارتفاع کشت در دسته بندی دان های عربیکاست . این دان قهوه در ایران بیشتر به اسم های ماراگو و ماراگوپه شناخته می شود. ما هم ادامه مطلب را با ماراگو میریم تا هر سه اسم رو پوشش داده باشیم. در کنیا دان ماراگو رو دان فیل می نامند. این قهوه به راحتی قابل شناخته، نوع شکل بیضی مثل لوبیا و سایز بزرگ آن نسبت به عربیکاهای دیگر مثل سوماترا، کلمبیا، نیکاراگوئه، و… باعث میشن که این دان رو به راحتی تشخیص بدید. عطر و طعم: دان قهوه ماراگو عطری مثل میوه های مرکب داره. طعم اون اسیدیته زیادی داره و به همون مقدار بادی خوبی داره.  

وضعیت در بازار جهانی:

همونطور که بالاتر گفتیم، دان قهوه های مکزیک نسبتا کمیاب تر از بقیه دان ها هستن؛ مکزیک در سال 2019 به اندازه 206 میلیون کیسه 60 کیلویی قهوه صادر کرده، که تقریبا کمتر از 1 درصد از کل بازار صادرات قهوه در سطح جهانی رو به خودش اختصاص داده. (مکزیک نهمین صادر کننده بزرگ قهوه در جهان است.)  

وضعیت در بازار ایران :

در بازار ایران، مکزیک نسبت به دان های دیگه کمتر شناخته شده ست و کمتر یافت میشه. (از جمله دان های موجود در همین سایت میتونیم به ماراگو (جیپه – په) اشاره کنیم.)  

نظر شخصی نویسنده نسبت به دان ماراگوجیپه:

در همون نگاه اول سایز و ابعاد درشت تر این عربیکای خاص نظرمو جلب کرد. انگار که میشه گفت مکزیک ماراگوجیپه ی اندونزی دنیای روبوستاهاست. (اندونزی بین قهوه های روبوستای دیگه مثل ویتنام درشت تر است.) توی اولین فرصت آسیابش کردم و با اسپرسو ساز خانگی خودم سینگل شات ماراگو رو گرفتم، خامه (کف) و بادی نسبتا خوبی داره. شاید بتونم بگم حتی رقیب کلمبیاست. اما توی سینگل اصلا نتونستم با طعم ترش و اسیدیتش ارتباط خوبی برقرار کنم انگار توی سینگل جواب نمیده! از طرفی به محض اینکه با کمی ویتنام و کمی اتیوپی میکسش کردم نتیجه قابل قبول و خاصی رو بهم داد. در کل میتونم بگم تجربه خاص و جذابی برام بود.